Alevilik İçin Başucu Kaynakları
**GERÇEK ALEVİLİĞİ ÖĞRENMEK İÇİN OKUNMASI GEREKEN MUTEBER KAYNAKLAR
 
            İslam’ın özü olan gerçek Aleviliği öğrenmek ve yaşam biçimi olarak uygulayabilmek için yanlış ve eksikliklerle dolu kaynaklarla, Kur’an ve Ehlibeyt doğrultusunda yazılmış olan kaynaklar arasında ayrım yapmak ve bir tasnif oluşturmak temel bir zorunluluktur. Alevilik, Hz. Muhammed’in (s.a.a.v.) Gadir-i Hum biatıyla İslam dinini tamamladığı ve Hz.Ali (k.a.v.) ve Ehlibeyt sevgisini dinin merkezine yerleştirdiği gün resmileşmiştir. Bu nedenle, Aleviliği İslam dininden ayrı bir mezhep haline getiren bütün düşüncelere ve bu bağlamda yazılan eserlere itibar etmemek gerekmektedir. Muaviye ve entrikaları sonucunda nasıl İslam dünyasında Sünnilik diye ayrı bir ekol oluşturulmuşsa, aynı şekilde Alevi olduğunu söyleyen ancak Peygamberimizin tebliğiyle bağdaşmayan birçok mezhep de oluşturulmuştur. Öyleyse, gerçek Aleviliği hakkıyla öğrenmek için; i) Kur’an Anayasa’sına dayanarak hakikatleri açığa çıkartabilen, ii) Ulu’l Emr’in gerçek sahipleri olan Ehlibeytin ilim ve irfan ışığında yürüyerek kendisini Allah’a teslim edebilen ve takva sahibi olabilenlerin fikirlerini ve eserlerini diğerlerinden ayırt etmek, dinin öz ve saf değerlerine ulaşmak adına tüm inananların dikkate almak zorunda olduğu bir erdemdir.
 
            Bugün itibariyle, gerçek Aleviliğe en yakın ve en vakıf topluluk Türkiye itibariyle Antakya, Adana ve Mersin’de yoğun olarak yaşayan Arap kökenli Alevilerdir. Ancak, son yıllarda hem bu topluluğun içinden hem de topluluğun dışından Hz.Ali’nin mârifetine ve öğretisine yönelik bir dejenarasyon ve yıpratma süreci başlatılmıştır. Öğretinin kendisiyle ilgili doğru bilgilere sahip olmadıkları halde, eksik ve ne anlattığı belli olmayan kaynaklardan yola çıkan bazı sözde araştırmacılar, “Nusayriler” gibi güncel ve dikkat edici bir kavramı da kullanarak kendilerine ticari ve edebi açılardan çıkarlar sağlamaya çalışmaktadırlar. Bununla birlikte, topluluğun içinden de felsefi ve dini birikimi yetersiz olan, topluma doğru bilgiyi aktarabilme ve önderlik edebilme konularında ise belirli bir vasfı ve ehliyeti olmayan insanların yazdıkları kitaplar, bu bilgi kirliliği sürecine katkı yapmaktadır.
 
            Bilindiği gibi dinler tarihinde, dönemlerin siyasi, ekonomik ve kültürel özelliklerine göre türemiş olan hemen hemen bütün mezhepler kurucularının isimleri ile anılmıştır. Nusayrilik kavramını kullanmak, farklı iddialar ve yorumlar öne sürülse de (Sitenin, Alevilik Ne Değildir ? bölümünde konuyla ilgili açıklamalar bulunmaktadır) genel olarak Muhammed ibin Nusayr’ı mezhep kurucusu gibi göstermek demektir ki bu büyük bir haksızlıktır. Aslında,  bir isim kullanmak temel bir gereklilik olsaydı, “Caferilik” ismini kullanmak daha makul olacaktı, çünkü bu kavram Altıncı İmam Hz. Cafer es-Sadık’a gönderme yaparken, mezhep kurma açısından da Muhammed ibin Nusayr’a göre makam olarak daha büyük bir anlam ve değere sahip olacaktı. Oysa, Hz.Muhammed’in (s.a.a.v.) tebliğinden ve vasiyetlerinden yola çıkıldığında, Alevilik dışında bir yol veya mezhebe ulaşmanın mümkün olmadığı anlaşılmaktadır. Dolayısıyla, gerçek Aleviliği ve dini hakikatleri öğrenebilmek, temiz bir niyet ve temiz bir kalple Kur’an ve Ehlibeyt’e hakkıyla sarılabilmek için, siyasi ve itikadi mezhepler, tarikatler ve de çeşitli kavramlar üzerinden kendilerine malzeme yaratan, makam ve çıkar peşinde koşanların kitaplarından ve makalelerinden uzak durmak gerekmektedir.
 
Bu çerçevede, aşağıda gerçek Aleviliğin temel bilgisini sunan eserlerin bir listesi çıkarılmıştır.
 
1)      Allah’ın emirlerini ve İslam dininin temellerini içeren, Kur’an-ı Kerim
2)      Hz.Ali’nin en güzel belagatlarından oluşan, Nehcu’l Belâga (Belagatlerin En Güzeli)
3)  Huseyn ibn Hamdan el-Hasiybi, El-Hidayetü'l Kübra (Hidayet Yolu), Ehlibeytin ve 12 İmamın Yaşamlarını anlatmaktadır, Ahmet Sonay tarafından çevrilmiştir (Adana, 2013).
4)      Hasan ibin Şu’be el-Harraniy, Tuhefu’l Ukûl (Akıllara Hediye)
5)   Muhammed ibin Yakub el-Kuleyni, Usulu’l Kâfi (İslam’ın Aleviler için Kâfi, yeterli olan Usulleri)
6) Kays Oğlu Süleym Hilalî, Ehl-i Beytin Sırları, Çev. Kemal Küntaş, Kalender Yayınevi, İstanbul 2012.
7)      El-Kunduzi, Yenabi’ul Mevedde (Sevgi Pınarları)
8)      Abdu’l Hüseyn el-Eminî en-Necefi, El-Gadir (Gadir)
9)  Şerafüddin el-Musevi, el-Muracaat (Ehlibeyt Mektebi ve İmamet Üzerine Mektuplar) (Sabahattin Sonay tarafından çevrilmiştir)
10) Mahmut Es-Salih, Gerçeklerin Işığında Aleviler (Ahmed Bedir tarafından çevirilmiştir; Baran ofset, Ankara, 2007)
11) El-Hafız Recep el-Bersî, Meşâriku’l Envâri’l Yakîn (Hakikatin Işıldayan-Yükselen Nurları)
12) Muhammed Emin Galip et-Tavil, Alevilerin Tarihi (Arap kökenli Alevilerin tarihi anlatılmaktadır)
13) Mehmet Tevfik Özezen (Ramadan), Basında Diyanet Olayı ve Alevilik, Adana, 1993.
14) Mahmut Reyhani, Alevilik ve Öncesi (Gölgesiz Işıklar I), Can Yayınları, İstanbul, 1994.
15) Mahmut Reyhani, Tarihte Aleviler (Gölgesiz Işıklar II), Can Yayınları, İstanbul, 1997
16) George Curdak, Savtu’l Adalet’ıl İnsaniyye el-İmam Ali (İmam Ali; Adil İnsanlığın Sesi)
17) Mukabil ibin Atiye, Bağdat Alimleri Konferansı (Doğan Çimenli tarafından çevrilmiştir)
18) Nasreddin Eskiocak, İlk Alevi kimdir ? Can Yayınları, İstanbul, 1998.
19) Munir eş-Şerif, el-Aleviyyun men hum ve eyne hum ? (Aleviler kimlerdir ve nerededirler ?)
20) Ali İrfan, Alevilikte Gadir’i Hum Olayı ve Önemi, Ehlibeyt Vakfı, Adana, 1998.
21) Mehmet Ali Derman, Evliyalar Şahı, İmam-ı Ali
22) Mehmet Ali Derman, İmam’ı Ali ve Muaviye
23) Tam Hüsniye (Harun Reşit meclisinde, Hüsniye adıyla anılan bir bayanin Basra ve Bağdat ulemaları ile İslami mezhepsel tartışması)
24) Mirza Muhammed Naki, Kumru, Kenzül Mesaip (Kerbela olayı üzerine)
25) Mehmet Altunpınar, Dinimizin Temel Bilgileri, Adana, 1994.
26) Abdulhalim el-Gızzi, Üçüncü Şehadet Aliyyen Veliyullah, Velayet Yaınları, Adana.
  
 
 
 
   
 
 
HAVA DURUMU

 
TAKVİM
 
deneme sorusu
evet
Açılımı Üzerine
 
 
Bize Ulaşın >> MUALLİM HÜSEYİN MUALLÂ << Bize Ulaşın