KUR’ANDA VE HADİSLERDE EHLİBEYT
A) KUR’AN-KERİM AYETLERİNDE EHLİBEYT
Kur’an-ı Kerim, Ehlibeyt gerçeğine ve Ehlibeyt ile açığa çıkan ilmi zenginliğe, tıpkı Peygamberimizin söz ve beyanlarında vurguladığı gibi açık bir şekilde işaret etmektedir. Aşağıda, Kur’an-ı Kerim’de Ehlibeyt ile ilgili mevcut bulanan önemli bazı ayetler ağırlıklı olarak Sünni kaynaklara dayanılarak çıkartılmıştır. Alevi ve Sünni kaynakların tamamı birlikte değerlendirildiğinde bu ayetler; açık ve kesin bir şekilde Ehlibeyt gerçeğini ortaya koymakta, Ehlibeyti sevmenin sadece sözde olması halinde İmanın ve İslam’ın temel şartlarını uygulamanın yalnızca şekli bir eyleme dönüştüğünü göstermekte ve böylece bizleri Allah’a ve cennete ulaştıracak “Allah İpi” nin, Ehlibeyt olmadan bir anlamda kesik olduğunu kanıtlamaktadır.
1) TATHİR AYETİ = "Ey EHLİBEYT Allah sizden her türlü pisliği gidermek ve sizleri tertemiz bir şekilde kılmak ister." (Ahzap, 33)
1) Hatib el Bağdad "Tarih Bağdad" cild 9 sahife 120-127 ve cild 10. sahife 278.
2) Zehebi "Mizan'ul-İ'tidal" Kısım 2 sahife 381.
3) İbn Abdelbirr "İsti'ab fi Marifet el Ashap" Kısım 3 sahife 1100.
4) İbn'ul Esir "Usd'ul Gaba" cild 4 sahife 110 ve Cild 7 sahife 223.
5) Nesei, Hasais "Emirelmüminin Ali Bin Ebi Talib" sayfa 48 49.
6) Muhibbuddin et-Tabari "Zehair'el-Ukba" sahife 21 ve 24.
7) Balazüri, "Ensab'ul-Aşraf" cild 2 sahife 104.
8 ) Heysemi, "Mecma'ul-Zevaid" cild 9 sahife 121 ve 167 ve 169.
9) Ebi Davud et-Tayalisi, "Müsned" cüz 8 sahife 274.
10) Süleyman bin Ahmed et-Tabarani, "Mu'cem el Sagır" Cüz 1 sahife 65 ve 135.
11) Hafız Ebu Abdullah Muhammed el hakim en-Nişabüri "El Müstedrik ala-Sahihayn" Cüz 2 sahife 416 ve cüz 3 sahife 146, 147, 148. 158.
12) Ebu Cafer Muhamed bin Cerir et-Tabari "Cemi'ul Beyan" Cüz 22 sahife 6,8
13) Ebu Cafer Muhamed bin Cerir el-Tabari "Cemi'ul Beyan" sahife 239
14) Alaeddin Ali bin Muhammed Hazin "Hazin Tefsir" Cüz 5 sahife 259
15) Ebi Muhammed Huseyin bin Mesud el-bağavi "Me'alim el Tenzi"l Cüz 5 sahife 259
16) Abdurrahmanbin el-Kemal Celaleddin es-Suyuti, "Dürr'el Mensur" Cüz 6 sahife 604
17) Muhammed bin Ali bin Muhammed eş-Şevkani, "Feth el-Kadir" Cüz 4 sahife370
18 ) Ahmed bin hacer el Heytemi, "Savaik'ul-Muhrika" Sahife 141
2) VELÂYET AYETİ = "Sizin veliniz ancak Allah’tır ve onun Peygamberi ve müminleridir ki, namaz kılıp rüku'da iken zekatlarını verirler". ( Maide, 55)
Hz.Ali (k.a.v.) bir gün namaz kılarken rüku sırasında kendisine yaklaşan bir yoksula yüzüğünü çıkarıp vermiştir.
1) Muhibbüddin et-Tabari, "Ahair'el Ukba" sahife 89
2) Balazüri, "Ensab'ul-Aşraf" Cild 2 sahife 150
3) Mübarek bin Muhammed ibn'el Esir el-Cezri "Cami'ul Usül" cüz 9 sahife 478
4) Muttaki el Hindi, "Kenz'ul Umman" Cüz 13 sahife 108
5) Ebu Cafer Muhamed bin Cerir et-Tabari, "Cemi'ul Beyan" sahife 133-134
6) Muhammed Fahreddin el-Razi, "Tefsr-i Kebir" Cüz 6 sahife 28
7) Alaeddin Ali bin Muhammed Hazin, "Hazin Tefsir" Cüz 2 sahife 67
8 ) Ebi Muhammed Huseyin bin Mesud el-bağavi, "Me'alim el Tenzi"l cüz 2 sahife 67
9) Ebi Berket Abdullah bin Ahmed en-Nesefi "Medarık'ul- Tenzil" Cüz 1 sahife 420
10) Abdurrahmanbin el-Kemal Celaleddin es-Suyuti, "Dürr'el Mensur" Cüz 3 sahife 105-106
11) Muhammed bin Ali bin Muhammed eş-Şevkani, "Feth el-Kadir" Cüz 2 sahife 50
12) İbn Asakir, "Tarih Medinet-i Dımaşk" Cüz 2 sahife 410
3) GADİYR AYETLERİ = "Ey Peygamber rabbin tarafından indirilen emri bildir"
(Maide, 67)
Bu ayet Gadir-i Hum günü Ali Bin Ebi Talibin velayeti için inmiştir. Ve;
="Bu gün dininizin hükümlerini tamamladım”. (Maide, 3)
Bu ayet ise İmam Ali’nin (k.a.v.) velayete (hilafete) tayininden sonra inmiştir. Bu ayetler, Gadir-i Hum denilen bir mevkide, Hac’dan dönerken Hz. Muhammed’e (s.a.a.v.) vahyi edilmiş ve Hz.Ali’nin (k.a.v.) imameti, velayeti ve marifeti ile İslam dini tamamlanmıştır. Burada Hz. Muhammed (s.a.a.v.), binlerce insanın önünde Hz. Ali’nin elini havaya kaldırararak: “Allahım ben kimin mevlâsı isem, işte bu Ali de onun mevlâsıdır. Allahım onu seveni sen de sev, ona buğz edene sen de buğz et” demiştir.
1) Abdurrahmanbin el-Kemal Celaleddin es-Suyuti, "Dürr'el Mensur" Cüz 3 sahife 19.
2) Fuzuli, Hadikatü’s-Süeda, çev. M.Faruk Gürtunca, s.141.
3) Kunduzi, Yenabi’ül Mevedde, cilt 1, s.27-41.
4) İmam-ı Hanbel, Müsned-i Hanbel, cilt 4, s.281-368.
5) İmam-ı Malik, Füsus’ul Muhimme.
6) Tırmizi, Şemail’i Şerife, Hilal Yayınları, s.127-129.
7) Usul-ü Kafi, s.148-151
8) İbn-i Haldun, İbn-i Haldun Tarihi.
9) Muhammed Cerir et-Taberi, Büyük Tefsir.
10) El-Gadiyr, Ayetullah Emin, cilt II.
11) Şerafuddin Abdül Huseyn el-Mûsevi, El-Muracaat.
12) Ahmed Sa’lebi, Keşful Beyan Tefsiri.
13) Müslim, Sahih-i Müslim, cilt 4, s.1873.
14) Fahreddin Razi, Mefatih’ul Gayb, Tefsir-i Kebiyr.
15) Tırmizi, Sünen, cilt 5, s.633.
16) Abdulbâki Gölpınarlı, Sosyal Açıdan İslam Tarihi, İnkilap Yayınları, s. 157-158.
17) Altıparmak Peygamberler Tarihi, Mearicünnübüvve, Berekat Yayınları, s.736.
18) Ziya Şakir, Mezhepler Tarihi, İstanbul Maarif Kütüphanesi, s.159.
19) Mehmet Emre, Dört Büyük Halife, s.136.
20) Mehmet Ali Derman, Hz. Ali Külliyesi, cilt 1/s.61, s.76, s.135.
21) Şehbenderzade Filibeli Ahmed Hilmi, İslam Tarihi, s.273-274, s.338.
22)Muhammed bin Ali bin Muhammed eş-Şevkani "Feth el-Kadir" Cüz 2 sahife 57
4) MEVEDDET AYETİ = "De ki!, beşaretim ve tebliğime karşılık sizlerden hiç bir maddi karşılık istemiyorum, istediğim ancak akrabalarıma meveddet (sevgi) etmenizdir" ( Şura, 23)
El-Kurba, yakınlar ya da akrabalar olarak kastedilenler Ehlibeyttir.
1) Muhibbüddin et-Tabari "Ahair'el Ukba" sahife 25.
2) Heysemi Mecma'ul-Zevaid cild 9 sahife 147 ve 168.
3) Süleyman bin Ahmed et-Tabarani "Mu'cem el Sagır" Cüz 1 sahife 76.
4) Hafız Ebu Abdullah Muhammed el hakim en-Nişabüri "El Müstedrik ala-Sahihayn" Cüz 2 sahife 444.
5) Ebu Cafer Muhamed bin Cerir et-Tabari, "Cemi'ul Beyan" Cüz 25 sahife 25
6) Muhammed Fahreddin er-Razi, "Tefsr-i Kebir" Cüz 14 sahife 166-168
7) Alaeddin Ali bin Muhammed Hazin "Hazin Tefsir" Cüz 6 sahife 121-122
8 ) Ebi Muhammed Huseyin bin Mesud el-bağavi, "Me'alim el Tenzil" Cüz 6 sahife 121
9) Ebi Berket Abdullah bin Ahmed en-Nesefi "Medarık'ul- Tenzil" Cüz 3 sahife 292-293
10) Abdurrahmanbin el-Kemal Celaleddin es-Suyuti, "Dürr'el Mensur" Cüz 7 sahife 348
11) Muhammed bin Ali bin Muhammed eş-Şevkani "Feth el-Kadir" Cüz 4 sahife 522
12) Ahmed bin hacer el Heytemi "Savaik'ul-Muhrika" Sahife 167
13) Mahmud bin Ömer bin Muhammed ez-Zamahşeri "Tefsir el Keşşaf" Cüz 5 sahife 211
5) SALAT AYETİ = "Şüphesiz ki Allah ve melekleri Peygambere salat ederler. Ey iman edenler siz de ona salat ve selam edin" ( Ahzap 56)
Burada salattan (namaz) maksat Peygamber ve A'line salat ve selamdır. Peygambere yapılan salavatta A’li kelimesi yoksa salavat eksik kalacaktır.
1) Ebu Cafer Muhamed bin Cerir et-Tabari "Cemi'ul Beyan" Cüz 22 sahife 43
2) Ahmed bin hacer el Heytemi, "Savaik'ul-Muhrika" Sahife 144
3) Beyhaki, Sünen, 2/379.
4) Buhari, El-Ebedül Müfred, s.93.
5) İbn-i Hacer, Sevaig, s.187.
6) Nur’ul Ebsar, s.104.
7) Muttaki el Hindi "Kenz'ul Umman", 1/172-183.
8) Abdurrahmanbin el-Kemal Celaleddin es-Suyuti, Dürrulmensur, Tefsir, 33. ve 56. ayet bahislerinde.
6) MÜBAHALE AYETİ = "De ki! Gelin; biz oğullarımızı siz de oğullarınızı, biz kadınlarımızı siz de kadınlarınızı, biz kendi nefsimizi siz de kendi nefsinizi çağıralım" ( Al-i İmran 61)
Mübahale ayetidir ve Beni Necran kabilesinden gelenler Peygamberi imtihan etmek istedikleri zaman, Hz. Muhammed (s.a.a.v.) kendi nefsi olarak Hz. Ali’yi (k.a.v.), kadın olarak Hz. Fatıma’yı (s.a.), oğullar olarak Hz. Hasan (s.a.) ve Hz. Hüseyin’i (s.a.) abası (üzerine attığı bir örtü) altına alarak onların karşısına çıkmıştır.
1) İbn'ul Esir, "Usd'ul Gaba" Cild 4 sahife 104.
2) Muhibbüddin et-Tabari, "Ahair'el Ukba" sahife 25.
3) Ebi Davud et-Tayalisi, "Müsned" Cüz7 sahife 63.
4) Mübarek bin Muhammed ibn'el Esir el-Cezri "Cami'ul Usül" Cüz 9 sahife 470.
5) Hafız Ebu Abdullah Muhammed el hakim en-Nişabüri, " El Müstedrik ala-Sahihayn" cüz 2 sahife 594 ve Cüz 3 sahife 150.
6) İmamuddin Ebü'l-Fida bin Kesir, "El Bidayetu ve Nihaye" cüz 7, sahife 339.
7) Ebu Cafer Muhamed bin Cerir et-Tabari, "Cemi'ul Beyan" Cüz 3,4 sahife 299, 301.
8 ) Ebi Hasan Ali bin Ahmed el Vahidi, "Eshab-ı Nuzül" tefsir kitabında.
9) Muhammed Fahreddin er-Razi "Tefsr-i Kebir" Cüz 4-5 sahife 89.
10) Alaeddin Ali bin Muhammed Hazin, "Hazin Tefsir" Cüz 1 sahife 360
11) Ebi Muhammed Huseyin bin Mesud el-bağavi, "Me'alim el Tenzil" Cüz 1 sahife 360
12) Abdurrahmanbin el-Kemal Celaleddin es-Suyuti, "Dürr'el Mensur" Cüz 2 sahife 133
13) Muhammed bin Ali bin Muhammed eş-Şevkani, "Feth el-Kadir" Cüz 1 sahife 316
14) Yakubi "Tarih Yakubi" Cüz 2 sahife 82
15) Ahmed bin hacer el Heytemi, "Savaik'ul-Muhrika" Sahife 143
16) Mahmud bin Ömer bin Muhammed ez-Zamahşeri "Tefsir el Keşşaf" Cüz 1 sahife 178
7) = "Sen ancak bu kavmi, azabı ilahiden korkutucusun ve her kavim için bir HÂDİ vardır." ( Ra'd, 7)
Bu ayette, korkutup sakındıran ve doğru yolu gösteren hadi Haşimoğulları’ ndandır; Yani İmam Ali'dir (k.a.v.).
1) Hatib el Bağdad, "Tarih Bağdad" cild 13 sahife 372, 373.
2) Süleyman bin Ahmed et-Tabarani, "Mu'cem el Sagır" cüz 1 sahife 261, 262.
3) Hafız Ebu Abdullah Muhammed el hakim en-Nişabüri, "El Müstedrik ala-Sahihayn" Cüz 3 sahife 129-130.
4) Muttaki el Hindi "Kenz'ul Umman" Cüz 11 sahife 620.
5) Ebu Cafer Muhamed bin Cerir et-Tabari "Cemi'ul Beyan" Cüz 13 sahife 108.
6) Muhammed Fahreddin el-Razi "Tefsr-i Kebir" Cüz 9 sahife 15.
7) Abdurrahmanbin el-Kemal Celaleddin es-Suyuti "Dürr'el Mensur" Cüz 4 sahife 608.
8 ) Muhammed bin Ali bin Muhammed eş-Şevkani "Feth el-Kadir" Cüz 3 sahife 66.
9) İbn Asakir "Tarih Medinet-i Dımaşk" Cüz 2 sahife 417.
8) = "Allah cenkte müminlere kifayet eder." ( Ahzap 25)
İbni Mesut şöyle okuyordu Allah cenkte müminlere Ali ile kifayet eder.
1) Zehebi "Mizan'ul-İ'tidal", kısım, 2 sahife 380.
2) Abdurrahmanbin el-Kemal Celaleddin es-Suyuti "Dürr'el Mensur" Cüz 6 sahife 590.
3) İbn Asakir "Tarih Medinet-i Damaşk" Cüz 2, sahife 420.
9) = "İnsanlardan öylesi vardır ki Allah'ın rızasını kazanmak için kendi nefislerini feda ederler." ( Bakara 207 )
1) İbn'ul Esir, "Usd'ul Gaba" Cild 4 sahife 103, 104.
2) Muhammed Fahreddin el-Razi, "Tefsr-i Kebir" Cüz 3 sahife 221.
3) Abdurrahmanbin el-Kemal Celaleddin es-Suyuti, "Dürr'el Mensur" Cüz 2 sahife 100-101.
4) İbn Asakir, "Tarih Medinet-i Dımaşk" Cüz 2, sahife 412-413.
10) = "Şunlar ki gece ve gündüz, gizli ve aşikar mallarını tasadduk ve infak ederler, onların ecirlerini Rableri indinde hazırdır. Onlar için korku yoktur, mahzun olacak değillerdir." (Bakara, 274 )
Hz. Fatıma (s.a.) ve ailesi gece ve gündüz, gizli ve aşikar sadaka vermişlerdir.
1) İbn'ul Esir, "Usd'ul Gaba" Cild 4, sahife 104.
2) Muhibbüddin et-Tabari, "Ahair'el Ukba" sahife 88-80.
3) Muhammed Fahreddin er-Razi, "Tefsr-i Kebir" Cüz 4 sahife 90.
4) Ebi Berket Abdullah bin Ahmed en-Nesefi, "Medarık'ul- Tenzil" Cüz 1 sahife 183.
10) = "Onlarda yemeğin azlığı ve ihtiyaçları varken, şanı yüce olan Allah'a muhabbetlerinden dolayı fakiri, yetimi ve esiri yedirdiklerinde derler ki! Bu yedirdiklerimiz size ancak Allah içindir, sizden bunun için mukafat ve teşekkür murad etmeyiz" ( İnsan veya Dehr 7,8,9 ayetleri)
Hz. Fatıma (s.a.) ve ailesi kendilerinin dahi doğru dürüst yiyecek bir şeyleri yok iken fakir, yetim ve esire yemek vermişlerdir.
1) Muhibbüddin et-Tabari, "Ahair'el Ukba" sahife 89.
2) Muhammed Fahreddin er-Razi, "Tefsr-i Kebir" Cüz 16 sahife 244.
3) Alaeddin Ali bin Muhammed Hazin, "Hazin Tefsir" Cüz 7 sahife 191-192.
4) Ebi Muhammed Huseyin bin Mesud el-bağavi, "Me'alim el Tenzil" Cüz 7 sahife 191.
5) Ebi Berket Abdullah bin Ahmed en-Nesefi, "Medarık'ul- Tenzil" Cüz 3 sahife 628 .
6) Abdurrahmanbin el-Kemal Celaleddin es-Suyuti, "Dürr'el Mensur" Cüz 8 sahife 371.
7) Muhammed bin Ali bin Muhammed eş-Şevkani, "Feth el-Kadir" Cüz 5 sahife 338.
11) = "Rabbi katından açık bir delile dayanan kimse, yalnız dünyalık isteyen kimse gibi midir? (Hud, 17)
Burada delil üzere olan Hz Muhammed (s.a.a.v.) şahid ise Hz. İmam Ali’dir (k.a.v.)
1) Ebu Cafer Muhamed bin Cerir et-Tabari, "Cemi'ul Beyan" Cüz 12 sahife 15
2) Alaeddin Ali bin Muhammed Hazin "Hazin Tefsir" Cüz 3 sahife 224
3) Ebi Muhammed Huseyin bin Mesud el-bağavi "Me'alim el Tenzil" Cüz 3 sahife 224
4) Abdurrahmanbin el-Kemal Celaleddin es-Suyuti "Dürr'el Mensur" Cüz 4 sahife 409-401
5 Muhammed bin Ali bin Muhammed eş-Şevkani "Feth el-Kadir" Cüz 2 sahife 466
6) İbn Asakir "Tarih Medinet-i Dımaşk" Cüz 2 sahife 420-421
12) = "Şayet bilmiyorsanız zikir ehline sorun" (Nahl, 43)
Zikir Ehlinden kasıt Ehlibeyt’tir.
1) Ebu Cafer Muhamed bin Cerir et-Tabari,"Cemi'ul Beyan" Cüz 14 sahife 109.
13) = "Adem Rabbinden bir takım kelimeler telakki etti ve alıp hıfzetti. Bu kelimelerle de yalvardı." (Bakara, 37)
Abdullah Bin Abbas’ın rivayetiyle bu kelimeler " EY RABBİM MUHAMMED (SAA) ALİ, FATIMA, HASAN VE HUSEYN’İN HAKKI İÇİN BENİ BAĞIŞLA" olduğunu beyan eder.
1) Abdurrahmanbin el-Kemal Celaleddin es-Suyuti, "Dürr'el Mensur" Cüz 1 sahife 147.
2) Abdurrahmanbin el-Kemal Celaleddin es- Suyuti, "Dürr'el Mensur" Cüz 8 sahife 224.
3) İbn Asakir "Tarih Medinet-i Damaşk" Cüz 2 sahife 425.
14 ) "Al-i Ya-Sin e selam olsun" (Saffat, 130)
Al-i Ya-Sin den murat Al-i Muhammet’tir. ( İbni Abbas)
1) Ahmed bin hacer el Heytemi "Savaik'ul-Muhrika" Sahife 146
15) = "Onları durdurun. Zira onlar mes'üldürler" ( Saffaf 24) Hz Peygamber şöyle buyurmuştur: "ONLARI DULDURIN ZİRA ONLAR ALİ'NİN VELAYETİNDEN MES'ÜLDÜRLER;
bir başka rivayette: "ONLARI DULDURUN ZİRA ONLAR ALİ'NİN VE EHLİ-BEYTİNİN VELAYETİNDEN MES'ULDURLAR"
1) Ahmed bin hacer el Heytemi "Savaik'ul-Muhrika" Sahife 147
NOT: 1) = Kuran-ı Kerimde her ne kadar ey iman edenler, başlığı ile ayet inmişse o ayetin başında emir ve şerefli olan Ali’dir. Allah, Muhammed (s.a.a.v) 'in ashabını Kuran-ı Kerimin bazı yerlerinde ayıpladı fakat Ali'yi her zaman hayır içinde andı (Muhibbüddin et-Tabari, Ahair'el Ukba, sahife 89)
2) = Şanı yüce olan Allah'ın kitabında indirdiği her ey iman edenler, diye başlayan ayetlerin emiri ve şereflisi Ali'dir. Allah, Muhammed (s.a.a.v.)'in ashabını kitabında ayıplamış ama Ali'yi daima hayır içinde anmıştır (Heysemi, Mecma'ul-Zevaid, cild 9, sahife 112)
3) = Kuran-ı Kerimde ne kadar ey iman edenler ayet inmiş ise Ali o ayetlerin seyyidi. emiri ve şerefidir. Allah Resulullah'ın (s.a.a.v.) ashabını Kitabında ayıpladı fakat Ali'yi her yerde hayır içinde andı. (İbn Asakir "Tarih Medinet-i Dımaşk" Cüz 2, sahife 430).
B) HADİSLERDE EHLİBEYT
1) SEKALEYN HADİSİ = “Ben sizin aranızda iki değerli emanet bırakıyorum; biri Allah’ın kitabı, diğeri ise öz soyumdan olan Ehl-i Beyt’imdir; onlara sarıldığınız müddetçe, asla sapıklığa düşmezsiniz; onlar havuzun başında bana gelinceye dek birbirinden ayrılmayacaktır”
Firuzabadî, Sekaleyn hadisini nakleden kitaplardan bazılarının isimlerini şöyle nakletmiştir: Müsned-i Ahmed, c. 4, s. 366 ve c. 3, s. 17; Menakıb-ı Ehl-i Beyt (Tirmizî), c. 2, s. 380; Müstedrek’üs- Sahihayn (Hakim), c. 3, s. 109; Sünen-i Beyhakî, c. 2, s. 148; Sünen-i Daremî, c. 2, s. 431; Kenz’ül- Ummal, c. 1, s. 45 ve c. 7, s. 102; Müşkil’ül- Âsar, c. 4, s. 368; Sahih-i Tirmizî, c. 2, s. 308; Üsd’ül- Gabe, c. 2, s. 12 ve Hasais’un- Nesaî, s. 21.
Görüldüğü gibi, Resulullah (s.a.a.) bu hadiste, Kur’an ve Ehlibeyt’in kıyamete kadar birlikte devam edeceğini bildirmiştir. Bu hadise göre yeryüzü hiçbir zaman hüccetsiz kalmayacak, Kur’an var olduğu müddetçe onun müfesirleri olan Ehlibeyt de var olacaktır. Zamanımızın hücceti de, Ehlibeyt İmamlarından olan Hz. Mehdi (a.s)’dır. Zamanı geldiğinde insanlar Onu tanıyacaklardır.
Resulullah (s.a.a) şöyle buyurmuştur: “Kim kendi zamanının imamını tanımadan ölürse, cahiliye ölümüyle ölmüştür.”
el-Kâfi, c.1, s. 308, bab: “Men mate ve leyse lehu İmamun”, h. 3 ve c. 2, s. 18, h. 9; Bihar’ul-Envar, c. 23, s.76, bab: “Vücub-u Marifet’il- İmam”, h. 1-3; s. 77, h. 4-6; s. 78, h. 7 ve 9; s. 81, h. 18 ve Kenz’ül- Ummal, c. 1, s. 103, h. 463 ve 464.
2) SEFİNE HADİSİ = “Sizin aranızda benim Ehlibeyt’imin durumu, Nuh’un gemisinin durumu gibidir; kim o gemiye bindiyse, kurtuldu; kim de ondan geri kaldıysa, boğuldu.”
Müstedrek’üs- Sahihayn, c. 2, s. 343; (Bu hadis Müslim’in şartına göre sahihtir.) Kenz’ül- Ummal, c. 6, s. 216; Tarih-i Hatib-i Bağdadî, c. 12, s. 19; Hilyet’ul-Evliya, c. 4, s. 306; Mecma’uz- Zevaid, c. 9, s. 163 ve el-Mu’cem’ul-Kebir, c. 1, s. 125.
3) İLİM KAPISI HADİSİ = “Ben ilmin şehriyim, Ali de onun kapısıdır; ilim isteyen o kapıya gelmelidir.”
Cami’us- Sağir, c. 1, s. 415, h. 2705.
4) İHTİLÂFTAN KURTULMA HADİSİ = “Yıldızlar yeryüzü ehli için boğulmaktan kurtulma vesilesi olduğu gibi, Ehlibeyt’im de yeryüzü ehli için (ihtilâftan) kurtulma vesilesidir.”
Müstedrek’üs- Sahihayn, c. 3, s. 149; es-Savaik’ul-Muhrika (İbn- i Hacer), s. 68 ve Kenz’ül- Ummal, c. 6, s. 217.
4) KİSA HADİSİ = Tirmizî, kendi Sahih’inde, Ömer bin Ebî Seleme’den şöyle rivayet etmiştir: Tathir ayeti (Ahzab Suresi, 33) Ümmü Seleme’nin (bir rivayete göre de Safiyye’nin) evinde nazil olduğunda, Resulullah (s.a.a.v.) Hasan, Hüseyin ve Fatıma’yı çağırtıp onları önünde oturttu ve Ali’yi de çağırtıp onu da arkasında oturttu. Sonra onları ve kendisini bir kisayla (aba da denilen bir örtü) örtüp şöyle buyurdu:
“Allah’ım, bunlar benim Ehl-i Beyt’imdir; bunlardan her türlü ricsi (günah ve hata pisliğini) gider ve bunları tertemiz kıl.”
Sahih-i Tirmizî, c. 12, s. 85; Tefsir-i Taberî, c. 22, s. 7; Tefsir-i İbn-i Kesir, c. 3, s. 485; Müşkil’ül- Âsar (Tahavî), c. 1, s. 335 ve el-Fusul’ül- Mühimme Fi Ahval’il- Eimme (İbn- i Sabbağ), s. 25.)
Bu hadisi İbn-i Asakir de rivayet etmiştir. Fakat İbn-i Asakir’in nakline göre hadisin sonunda şu ilâve de mevcuttur: “Bunun üzerine Ümmü Seleme; “Ya Resulallah, beni de onlarla birlikte kıl.” dedi. Resulullah (s.a.a.v.); “Sen kendi mevkinde dur, senin sonun hayırdır.”buyurdu.
5) = “Hiçbir kimse biz Ehlibeyt’le kıyaslanamaz.”
Zehair’ul-Ukba (Taberi), s. 17.
6) İmam-ı Ali (k.a.v.) hakkındaki bazı hadisler:
“Ali, dünya ve ahirette benim kardeşimdir”.
“Ali, insanların hayırlısıdır, ondan şüphe eden, nimeti inkar etmiş olur”.
“Ey Ali sen bana Harun’un Musa yanındaki menzilesindesin”.
“Ali’yi sevmek fenalıktan kurtuluştur”.
“Ali’yi sevmek ateşten kurtuluştur”.
“Ya Ali seni seven beni sevmiştir, sana buğz eden bana buğz etmiştir, bana buğz eden Allah’a buğz etmiştir”.
“İman etmede ileri gidenler üçtür: 1) Hz.Musa’ya ilk iman eden Yuşa bin Nun, 2) Hz. İsa’ya ilk iman eden sâhibi Yasin (Habib Neccar) ve 3) Hz. Peygamber’e ilk iman eden Ali’dir”.
“Ali Kur’an ile beraberdir, Kur’an Ali ile beraberdir”.
“Şüphe yok ki benim vasim, sırrımın sahibi, benden sonra bıraktığım kimselerin hayırlısı, vaadimi yerine getirecek, borcumu ödeyecek Ali’dir”.
“Cebrail geldi ve dedi ki: Ya Muhammed cennet üç kişiye muştaktır: Ali, Selman ve Ammar”.
“İnsanlar arasında ayrılık olacaktır, ihtilaf çıkacaktır. Ali ve arkadaşları Hak üzere bulunacaktır”.
“Ali’yi ben seçmedim, Onu Allah seçti”.
Not: Ehlibeytin ilmini ve güzel sözlerini insanlara aktarma konusundaki sorumluluk ile ilgili olarak şunlar unutulmamalıdır;
1) Abdüsselâm b. Salih el-Herevî şöyle diyor: İmam Rıza (a.s)’dan şöyle buyurduğunu duydum: “Bizim meselemizi ihya edene Allah rahmet etsin!” “Sizin meseleniz nasıl ihya edilir?” dediğimde şöyle buyurdular: “Bizim ilmimizi öğrenip onu halka öğretmekle. Şüphesiz, eğer halk sözlerimizdeki güzellikleri bilmiş olsalar, mutlaka bize uyarlar.”
Uyun-u Ahbar’ir-Rıza, c. 1, bab: 28, h. 64 ve Mean’il-Ahbar (Saduk), s. 180
2) Bir hadiste de İmam Sadık (a.s) şöyle buyurmuştur: “Anladığın bir hadis, anlamayarak rivayet ettiğin bin hadisten daha hayırlıdır. Sizden hiç kimse, sözlerimizin mefhumunu anlamadıkça, fakih olamaz. Şüphesiz, sözlerimizden bir kelime, yetmiş şekilde yorumlanabilir; oysa bunların hepsinde bizim için sadece bir çıkış yolu vardır.”
Bihar’ul-Envar, c. 2, s. 184, h. 5.
|
